بی مقدمه -با تجربه ارزشمندی که کسب نمودم توانستم روی پای خودم بایستم 

 قبل از آن  نمی توانستم قدمی بجلو بردارم .به خاطر این که بوالدینم وفامیل ودوستان دلبسته بودم منتظر کمک های آنان گاهی از آنها طلبکاری هم می کردم. شما برای من چکاری انجام داده اید با آنان دایم در حال قهرو آشتی بودم. راه بحالم نمیبردم. روش ثابتی را تکرار میکردم. غافل از این که این من بودم که باید بارخود را بدوش میگرفتم وبا جرات قدم بجلو برمی داشتم. برو بچه های دانشگاه را میدیدم که پدرش برایش ماشین خریده وخانه برایش تهیه نموده بدون این که او خبر داشته باشد .خوب منهم یک پسر جوان بودم که داشتم فارغ التحصیل می شدم بعد از پایان تحصیل تازه با مشکل بیکاری ازدواج مسکن وهزینه های ازدواج و...روبرو شده بودم نمیدانستم چه باید بکنم پدر ومادرم زندگی معمولی داشتند. وبعد از من سه فرزند دیگر در خانه داشتندمن آنقدر درخود خواهی خود گم شده بودم .که درآمد پدرم که کارمند ساده بود را نمیدیدم وحالا بعد از اتفاق تصادف پدرم وفلج شدن او متوجه شده ام که چقدر اشتباه فکر می کردم حالا باید آن را جبران کنم روی کسی حساب نکنم تنها به تواناییهای خودتکیه کنم وروی پای خود بایستم واز مشکلات نهراسم ایمان وتوکل بخدا داشته باشم هم به خودم ودیگران کمک کنم ایکاش زود تر متوجه شده بودم حالا هم شغل خوب دارم هم ازدواج کرده ام به سختی کار میکنم با خودم عهد کردم طلب کار کسی نباشم. وزیر بار منت کسی سر خم نکنم .هچنین من اینها را از یک بچه کار گر افغانی که کارگری میکرد آموختم میگفت پدرو مادرش در تصادف کشته شده اند کسی را در ایران نداردمگر چندتا کارگر افغانی که در ایران با آنها آشنا شده است ازصبح زود سر کار حاضر میشد بعد از آن میرفت شبانه درس میخواند شاگرد اول هم بود کارنامه اش را به من نشان دادومن دیدم چقدر کم همت هستم وفهمیدم قبل از همه باید از خود طلبکار باشم

  تجربه یک مرد جوان                                    مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی